Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι

Ο Βλαντίμιρ Βλαντίμιροβιτς Μαγιακόφσκι (Владимир Владимирович Маяковский, Γεωργία 1893 - Μόσχα 1930) υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους Ρώσους ποιητές και καλλιτέχνες του 20ού αιώνα. Συμμετείχε στην ίδρυση του φουτουριστικού κινήματος με τη συγγραφή του μανιφέστου "Χαστούκι στο γούστο του κοινού", το 1912.

«Πότε επιτέλους θα σηκωθείς με όλο σου τ’ ανάστημα εσύ, που τη ζωή σου δίνεις ηλίθια; Πότε θα πετάξεις στα μούτρα τους την ερώτηση, γιατί πολεμάμε, αλήθεια;» (1917)

Η σύντομη ζωή του ήταν επεισοδιακή. Γοητευτικός, προκλητικός και μαχητικός ο ποιητής πήρε μέρος στην Οκτωβριανή Επανάσταση, σχεδίασε αφίσες και γελοιογραφίες, έγραψε ποιήματα, θεατρικά έργα, βιβλία για παιδιά, ταξίδεψε σε πολλές χώρες του κόσμου (Ευρώπη, ΗΠΑ, Μεξικό, Κούβα, Σοβ.Ένωση) και υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες στα πρώτα, δημιουργικά χρόνια της επανάστασης. Το 1930 έγραψε το "Λουτρό", μια σάτιρα της γραφειοκρατικής ανοησίας και του σταλινικού καθεστώτος.

"Σε ολόκληρο τον πλανήτη, σύντροφοί μου άνθρωποι, δηλώστε: πόλεμοι δε θα γίνουν!"

Ο Μαγιακόφσκι απογοητεύτηκε από τον αυταρχικό τρόπο ζωής που επιβλήθηκε στο σοβιετικό λαό τη δεκαετία του '30, αλλά και ερωτικά, όταν σε ένα ταξίδι του στο Παρίσι το 1928, ερωτεύτηκε μια όμορφη Ρωσίδα πρόσφυγα, την Τατιάνα Γιακόβλεβα. Η άρνησή της να τον παντρευτεί, οι παρεξηγήσεις του με την Ένωση προλεταρίων συγγραφέων και οι κοινωνικές του συγκρούσεις στη Ρωσία οδήγησαν τον Μαγιακόφσκι στην απελπισία. Απογοητευμένος από τον έρωτα και τη σοβιετική πραγματικότητα, μετά την άρνηση των σοβιετικών αρχών να του δώσουν άδεια να ταξιδέψει στο εξωτερικό, ο Μαγιακόφσκι αυτοκτόνησε στη Μόσχα στις 14 Απριλίου του 1930. Η σφαίρα τον βρήκε ξαπλωμένο στο γραφείο του, στο σπίτι της οδού Λιουμπιάνκα που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο αφιερωμένο στη μνήμη του.

Το γράμμα που άφησε:

"Σε όλους.

Μην κατηγορήσετε κανέναν για το θάνατο μου και παρακαλώ να λείψουν τα κουτσομπολιά. Ο μακαρίτης τα απεχθανόταν φοβερά.

Μαμά, αδελφές, και σύντροφοι, σχωρέστε με – αυτός δεν είναι τρόπος (δεν τον συμβουλεύω σε κανένα), μα εγώ δεν έχω διέξοδο.

Λίλυ αγάπα με.

Συντρόφισσα κυβέρνηση, η οικογένεια μου είναι η Λίλυ Μπρίκ, η μαμά, οι αδελφές και η Βερόνικα Βιτόλντοβνα Πολόνσκαγια. Αν τους εξασφαλίσεις μια ζωή υποφερτή, σ’ ευχαριστώ. Τα μισοτελειωμένα ποιήματα δώστε τα στους Μπρικ, αυτοί θα τα καθαρογράψουν.

Όπως λένε, «Το επεισόδιο έληξε»

κι εμείς ας πούμε ότι
η βάρκα του έρωτα
συντρίφτηκε πάνω στην καθημερινότητα

Είμαστε πάτσι τώρα οι δυο μας, και δεν έχει νόημα να καταγραφεί
κάθε αμοιβαίος πόνος, συμφορά
και προσβολή.
Να είστε λοιπόν καλά.

Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι

Υστερόγραφο 12-4-30
Σύντροφοι της Εταιρείας Προλεταρίων Συγγραφέων, μη με θεωρήσετε λιπόψυχο.
Αλήθεια, δεν μπορεί να γίνει τίποτα.
Γεια σας.
Πείτε στον Γερμίλοφ ότι μετάνιωσα που δεν συνέχισα τον καβγά μέχρι το τέλος.
Στο τραπέζι υπάρχουν 2.000 ρούβλια - πληρώστε μ'αυτά την εφορία."

Οι φωτογραφίες μου στο ποστ αυτό είναι από το εντυπωσιακό μουσείο - διαμέρισμα του Μαγιακόφσκι στη Μόσχα, ελάχιστα μέτρα από την πλατεία Λουμπιάνκα, όπου βρίσκεται το κτίριο με το αρχηγείο της KGB (μπρρρ...)

Από τον κονστρουκτιβισμό στην είσοδο του μουσείου, καταλαβαίνεις πως το μέρος όπου έζησε ο Μαγιακόφσκι είναι ιδιαίτερα ασυνήθιστο:

Εντυπωσιακές γυάλινες και μεταλλικές κατασκευές, ιδιόμορφες σκάλες, προσωπικά αντικείμενα του Μαγιακόφσκι, βιβλία, φωτογραφίες, σχέδια κι αφίσες με στίχους του ποιητή είναι μερικά από τα εκθέματα στους ορόφους του μουσείου:

Φουτουριστές: "Το νεκρό φεγγάρι"

"Αιώνια λάμπει πάνω από τη δημοκρατία μας, η εργασία, η ειρήνη, ο Μάης."

«[...] Σ’ αυτό τον κόσμο
εύκολα κανείς πεθαίνει
πολύ πιο δύσκολο
τη ζωή του να φτιάξει»

Β.Μαγιακόφσκι, αφιερωμένο στον αυτόχειρα Pώσο ποιητή Σεργκέι Γιεσένιν, 1926